Informacje
"Stanowczy i życzliwy" – fundament Pozytywnej Dyscypliny
Jedną z kluczowych zasad Pozytywnej Dyscypliny jest bycie stanowczym i jednocześnie życzliwym. To narzędzie wydaje się proste, a w praktyce bywa jednym z największych wyzwań w rodzicielstwie. Dlaczego? Bo wielu rodziców ma tendencję do przesuwania się w stronę jednej ze skrajności – zbyt dużej surowości albo nadmiernej pobłażliwości.
Czym jest stanowczość?
Stanowczość oznacza jasne wyznaczanie granic, które są konsekwentnie przestrzegane. To świadomość, że dzieci potrzebują struktury, zasad i przewidywalności, aby czuć się bezpiecznie. Bycie stanowczym nie oznacza jednak bycia chłodnym czy karzącym – to raczej pewność w działaniu i spójność w tym, co komunikujemy.
Czym jest życzliwość?
Życzliwość to ciepło, szacunek i empatia wobec dziecka. To dostrzeganie jego emocji, potrzeb i ograniczeń. Rodzic okazujący życzliwość słucha, rozumie i towarzyszy – ale nie rezygnuje z granic, które są dziecku potrzebne do rozwoju.
Dlaczego równowaga jest tak ważna?
Pozytywna Dyscyplina podkreśla, że stanowczość bez życzliwości prowadzi do autorytaryzmu, a życzliwość bez stanowczości – do pobłażliwości. W obu przypadkach dziecko nie uczy się prawdziwej samodyscypliny. Dopiero połączenie tych dwóch elementów daje przestrzeń, w której dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, a jednocześnie uczy się odpowiedzialności i szacunku wobec innych.
Jak wygląda to w praktyce?
Stanowczo i życzliwie to np. zdanie:
„Rozumiem, że chcesz się jeszcze bawić i jednocześnie pora kończyć, bo jutro wstajemy wcześnie. Pomogę Ci odłożyć klocki.”
Stanowczo i życzliwie to trzymanie się zasad: „W naszym domu nie bijemy się. Jeśli jesteś zły, możesz powiedzieć to słowami.”
Stanowczo i życzliwie to gotowość do wysłuchania dziecka i bycie obok, ale bez zgody na przekraczanie ważnych granic.
Co zyskuje dziecko?
Poczucie bezpieczeństwa – bo wie, że rodzic jest konsekwentny.
Doświadczenie szacunku – bo czuje się wysłuchane i zauważone.
Umiejętność współpracy – bo rodzic nie staje przeciwko niemu, ale razem z nim szuka rozwiązania.
Lekcję odpowiedzialności – bo widzi, że konsekwencje są naturalną częścią życia.
Podsumowanie:
Bycie stanowczym i życzliwym to jeden z fundamentów Pozytywnej Dyscypliny. To nie balansowanie pomiędzy dwiema skrajnościami, ale świadome połączenie ciepła i konsekwencji. Dzięki temu rodzic wychowuje z szacunkiem, a dziecko uczy się ważnych umiejętności społecznych i emocjonalnych, które pozostaną z nim na całe życie.
Źródło:
Pozytywna Dyscyplina w Praktyce - Jane Nelson, ED.D. Mary Nelsen Tamborski, M.A. Brad Ainge
