Informacje
Odpuszczanie kontroli –
droga do samodzielności i spokoju w relacji z dzieckiem
Wielu rodziców utożsamia „odpuszczanie kontroli” z brakiem zaangażowania lub utratą autorytetu. Tymczasem w rozumieniu Pozytywnej Dyscypliny to jedno z najważniejszych narzędzi wspierających rozwój samodzielności, odpowiedzialności i wewnętrznej motywacji dziecka.
Odpuszczanie kontroli nie oznacza porzucenia dziecka – oznacza świadome odsunięcie się o krok, by dać mu przestrzeń do nauki i doświadczeń, które wzmocnią jego kompetencje.
Dlaczego to takie trudne?
Rodzicielstwo często stawia nas w roli „strażników bezpieczeństwa” – chcemy, by nasze dzieci nie popełniały błędów, nie cierpiały i nie doświadczały rozczarowań. Jednak to właśnie te sytuacje są najlepszą lekcją życia.
Jak piszą autorzy Pozytywnej Dyscypliny, czasem trudniej jest rodzicowi niż dziecku – bo wymaga to zaufania, cierpliwości i rezygnacji z własnego ego, które chce „ratować” i „naprawiać”. Odpuszczanie to ćwiczenie dla dorosłych: mięśnia zaufania, a dla dzieci – mięśnia odpowiedzialności.
Co zyskuje dziecko, kiedy rodzic odpuszcza?
❤️ Uczy się samodzielności – zamiast wyręczania, dostaje przestrzeń, by spróbować, popełnić błąd i poprawić się.
❤️ Buduje poczucie kompetencji – widzi, że potrafi działać, że jego wysiłek przynosi efekty.
❤️ Doświadcza konsekwencji – naturalnych i logicznych, a nie kar. Dzięki temu rozumie zależność między swoim zachowaniem a skutkami.
❤️ Rozwija odporność emocjonalną – wzmacnia swój „mięsień rozczarowania” i umiejętność radzenia sobie z trudnościami.
Jak praktykować odpuszczanie kontroli w codziennym życiu?
Zaufaj dziecku. Wierz, że jest zdolne do podejmowania decyzji i uczenia się z błędów.
Zaangażuj je w rozwiązywanie problemów. Gdy współtworzy zasady czy plan działań, czuje się współodpowiedzialne.
Pozwalaj na naturalne konsekwencje. Jeśli spóźni się do szkoły – nie biegnij z tornistrem, pozwól, by samo doświadczyło skutków.
Zdecyduj, co ty zrobisz. Skup się na tym, co zależy od ciebie – „Zjem śniadanie o 7:30, jeśli się spóźnisz, spotkamy się przy drzwiach.”
Zignoruj walkę o władzę. Czasem bunt dziecka to tylko próba zaznaczenia swojej autonomii – nie wchodź w przepychanki.
Pamiętaj o swoim życiu. Niech twoja rola nie sprowadza się jedynie do zarządzania życiem dziecka.
Bądź blisko. Odpuszczanie nie oznacza obojętności – to towarzyszenie z zaufaniem i gotowością wsparcia, gdy dziecko o to poprosi.
Najważniejsze przesłanie
„Odpuszczanie kontroli nie oznacza opuszczenia swojego dziecka.”
To akt zaufania, który pozwala dziecku rosnąć w siłę, a rodzicowi odzyskać spokój. Bo paradoksalnie – im mniej kontrolujemy, tym więcej dziecko uczy się samo kontrolować.
Źródło: Pozytywna Dyscyplina w praktyce
